Reactie plaatsen

@Gerben
"(...) dus heb ik geen tegenstanders voor mijn keukentafel brouwseltjes."

Balen man! Wat mij betreft is dat echt een gemiste kans voor hun. Er zijn binnen Magic wat mij betreft zoveel niet toernooi waardige kaarten die qua spel ontwerp zulke leuke interacties en potjes opleveren! Zonde om daar nooit van te mogen genieten omdat de laatste GP ze niet waardig acht.

Ember Weaver valt wel mee toch?

Balans is overigens niet echt een groot probleem in mijn speelgroep geloof ik. Mijn frustratie zit 'm in andere dingen:

* Potten duren te lang. Als je pech hebt zit je de hele avond een beetje toe te kijken.
* De meeste kaarten zijn eigenlijk helemaal niet zo geschikt voor commander (te subtiel/weinig impact), terwijl ik toch graag met dat soort kaarten wil spelen.
* Het monopoly van commander op casual formaten. Men gaat er bij voorbaat al van uit dat 60 kaarten stapeltjes competitief zijn ingesteld. Daarom bouwen ze geen klein deckje, dus heb ik geen tegenstanders voor mijn keukentafel brouwseltjes.

Juist, edh is een multiplayer format, zolang iedereen removal speelt is ook een OP deck te verslaan. Het lastigste blijveb toch de oeps ik win kaarten, want een emberweave is net zo lullig als een infinite combo als in dat je er gelijk uit ligt. Wat je eigenlijk wil in edh is een originele? Engine die je lekker kaarten laat spelen, en win cons die zich vooraf even aankondigen bv een walker die over 2 beurten ultimate. Dat geeft iedereen de tijd om wat te bedenken- en dat lieve kinderen is spelen

@bomb_arie
"Met zo'n deck weet je dat iedereen je het vuur aan je schenen gaat leggen."

En terecht ook wel! XD Incidenteel komt het hier ook wel eens voor natuurlijk dat iemand in een multiplayer met afstand het sterkste deck blijkt te hebben. Dat is dan ook vaak vlot over voor diegene. Beetje vriendschappelijk de levensaantallen wat gelijk trekken met een aanval onder het genot van een pilsje mag wat mij betreft ook altijd wel, maar is je boardstate echt overweldigend ben je natuurlijk al vlot het favoriete doelwit.

"(...)Ik denk dat, hoewel het iets is wat ik vaker hoor, en ook wel mee heb gemaakt, toch ook een beetje afhankelijk is van je eigen clubje."

Inderdaad wij hebben er 2 zitten die het niet kunnen nalaten. Net-decken en proxies want: "Ik speel het liefst met en tegen zo sterk mogelijke decks"

Maar omdat het bij ons altijd multi-play is is politiek natuurlijk ook een ding. Met zo'n deck weet je dat iedereen je het vuur aan je schenen gaat leggen.

@FunBun
Vraagje: heb jij misschien tips om ervoor te zorgen dat 500 kaarten een beetje mooi op elkaar aansluiten? Moet ik een beetje denken langs de lijnen van het bouwen van een Cube? En zitten er in jouw Battlebox vooral singles of ook veel playsetjes?

Dit is wat mij betreft namelijk wel echt een briljante manier om binnen de regels van dit fantastische spel de kansen voor elke speler gelijk te houden! Scheelt gedoe ook, niks "ik heb geen decks bij me". Als mensen willen spelen de grote doos op tafel en raggen.

Jalum Tome is ook om later in het spel die 1 mana kaart die je pakt te kunnen cyclen. Ik speel veel 1 mana kaarten en vooral creatures die ook later in het spel nog wat doen. Daarnaast veel morphs zodat je meer gameplay opties hebt en je meer mysterie inbouwt. Daarnaast is Desolation Twin een leuke kaart

@FunBun
Uiteraard kun je bouwen wat je zelf wilt! Het was natuurlijk ook een beetje een impulsieve non-opmerking van mijn kant. Wat ik bedoel te zeggen is dat ik het een verschrikkelijk leuk idee vind en hier simpelweg zelf niet op was gekomen. Dank voor de tip, en ik ga eens kijken wat ik kan verzinnen.

Ik ken ook iemand met zo'n battlebox, maar die heeft de Gates (Azorius Guildgate en de rest) als de nonbasic lands, en probeert de rest van zijn 'pile' van gelijke powerlevel te krijgen. Dan heb je ook geen Jalum Tome toevoegingen nodig, en kun je gewoon beginnen met drie kaarten.

Als iemand met een power deck aan komt zetten aan jouw casual Commander tafel, kan de rest altijd nog zeggen: "Jij wint, wij spelen verder."

Een ding? It's 'magic'!

Serieus, je kunt toch zelf bouwen wat je wilt? Ik ben nooit een voorstander geweest van vaste regels (tenzij je competitive speelt in sanctioned events ofzo). Ik heb het idee van Battlebox overgenomen en zelf de Jalum Tome en Spectral Searchlight als optie toegevoegd. Je kunt je eigen invulling eraan geven en kaarten gebruiken die je cool vindt maar eigenlijk nooit speelt omdat ze (net) niet goed genoeg zijn. Dat was mijn idee

Ho, wacht! Dit is een ding? Wat stoer!!! Bouwen!

"Oké, de volgende 4 alinea's heb ik maar gewist. Het kwam in het kort hier op neer: ik lijd aan commander-moeheid."

Het is daarom heerlijk om iets anders te kunnen spelen. Ik heb via een vriend het idee gekregen om een Battlebox te bouwen. Het is heel simpel:

Het bevat 500 verschillende non-land kaarten. Iedere speler krijgt met een Plains , Island , Swamp , Mountain , Forest , Coastal Tower, Elfhame Palace, Salt Marsh, Urborg Volcano en Shivan Oasis 10 landen tot zijn beschikking in de Command Zone. Daarnaast is er een Jalum Tome om minder geschikte kaarten te kunnen cyclen. Iedere speler begint met 5 kaarten, waarvan er standaard 1 onderop gaat. Men pakt van dezelfde stapel en gaan met die banaan. Iedereen heeft dezelfde middelen en door middel van strategie en geluk heb je spannende potten en straightforward magic. Vooral leuk is de 2HG variant waar ieder team beschikking heeft over een Spectral Searchlight om zo wat extra dynamiek in het spel te brengen

Het mooie is dat niemand dus ook iets nodig heeft verder. Geen deck dat aan een formaat hoeft te voldoen of een power level. Gewoon aanschuiven en lol hebben

"(...) In Magic weet je dat er altijd spelers aan tafel zitten die met topdecks erbij komen zitten."

Ik denk dat, hoewel het iets is wat ik vaker hoor, en ook wel mee heb gemaakt, toch ook een beetje afhankelijk is van je eigen clubje.

Hier aan de keukentafel is dat bijvoorbeeld niet het geval. Je kent op een gegeven moment elkaars decks wel een beetje en dan zoek je wat mij betreft toch naar een spannende match-up.

Wij spelen eigenlijk alleen Legacy, Pauper en 60 kaarten utter jank, en spreken gewoon van te voren af uit welke categorie we een deck rapen. Die laatste is qua powerlevel nog wel eens lastig in te schatten, maar bij twijfel of een nieuwe speler pak je dan uit voorzorg gewoon een wat matiger deck. Worst case word je binnen een paar beurten van tafel geveegd en pak je daarna iets hippers.

Pauper is wat dat betreft sowieso goud als je het mij vraagt. De kosten van een fully powered deck zijn in vergelijking met andere formats nihil, en zodoende, als iemand een stukje "Pauper Power" mist voor een deck heeft iedereen hier wel een grabbelton met speelgoed staan om uit aan te vullen.

Ter aanvulling: Niks zo mooi als schaven aan een homebrew, dat ben ik helemaal met je eens! Maar is de uitdaging niet juist een beetje om met een homebrew door een netdeck heen te vreten?

Dit zie je natuurlijk in elk format. Bepaalde kaarten (staples) en decks domineren het spel en in Magic weet je dat er altijd spelers aan tafel zitten die met topdecks erbij komen zitten. Het is de op FB al zo vaak gevoerde discussie tussen net-deckers en casual home-brews.

Persoonlijk speel ik weinig echte net-decks, al ontkom je er niet aan om dingen op internet op te zoeken want alle kaarten kennen is onmogelijk. Ook ontkom je niet aan de staples om een zo sterk mogelijk deck te bouwen.

Toch blijf ik het een uitdaging vinden om zo sterk mogelijke decks zelf te verzinnen en te bouwen. En dan blijven tunen en schaven tot het naar je zin is... en er weer een nieuwe set verschijnt met kaarten waarvan je zegt 'die kan er ook wel in.'

Ik heb na jaren commander inmiddels meer Terastodon, Smothering Tithe, Lightning Greaves, Blasphemous Act, Cyclonic Rift en Sun Titan gezien dan me lief is. Oneindig veel Fleshbag Marauder/Grave Pact varianten en tal van Krenko, Mob Boss stapeltjes.

60 kaarten spelen is nu een feest wanneer ik tegenstanders kan vinden die bereid zijn om even een keer geen commander te spelen. Super verfrissend, wanneer tempo weer een rol speelt.

Dat ik gewoon een Terminate op een Nyx Weaver wil mikken om met een Sedraxis Specter door te komen. In plaats van wachten tot ik weer eens een Butcher of Malakir weg moet werken. (En dan nog eens, en nog eens, tot iemand een keer de zoveelste Bojuka Bog neerlegt.)

Oké, de volgende 4 alinea's heb ik maar gewist. Het kwam in het kort hier op neer: ik lijd aan commander-moeheid.