Tips

Meest gebruikte links
Actieve topics
Laatste kaartcommentaar

Spoilers
Innistrad Crimson Vow
Crimson Vow Commander
Innistrad Midnight Hunt
Midnight Hunt Commander
Adventures in the Forgotten Realms (AFR)
Commander Forgotten Realms (AFC)
Modern Horizons 2 (MH2)
Modern Horizons 1 Timeshifts (H1R)
Strixhaven (STX)
Strixhaven Mystical Archive (STA)
Commander 2021 (C21)

Alle spoilers zijn te maken in de catalogus en staan met linkjes op de winkel homepage.

Verkoop of ruil je overtollige kaarten aan Nedermagic via onze dynamische inkooplijst of vraag per email een bod op je gehele collectie.

[Statement] Old vs. New - WotC and their policy

Scroll: [boven|reacties|beneden]
4-9-2014 20:51:00

The KickstarterNu de spoilers van Khans of Tarkir zijn begonnen met een van de meer invloedrijke reprints in de geschiedenis van Magic the Gathering, namelijk het reprinten van de Onslaught-cycle betreffende de fetchlanden, leek het mij toch tijd om eens een licht te werpen op de ontwikkelingen omtrent WotC betreffende hun focus op de spelersgroep(-en) en de manier waarop zij hun acties daarop baseren. De reden hiervoor is simpel: het gevoel van achtergesteld worden. Allow me to explain…

Chapter IDe geschiedenis van mijn hobby is een lange. Ik speel al sinds ik op de basisschool zat, daar een van mijn docenten mij destijds damles gaf en het gevoel had dat MtG misschien wel wat interessanter voor mij zou zijn, onwetend over de gevolgen die zijn acties later op mij zouden gaan hebben.

Jarenlang hield ik mij bezig met MtG, soms met kleine tussenpozen, soms met wat grotere. Hierbij hoorde natuurlijk ook het verkopen van verzamelingen, een actie waar ik tot op de dag van vandaag spijt heb gehad (al is het mij inmiddels wel weer gelukt een prachtige verzameling op te bouwen, al zeg ik het zelf). Regelmatig speelde ik nog bij mijn oude docent, al werd dat steeds minder vanwege verplichtingen aan beide zijden.

Mijn mooiste herinneringen aan deze magische hobby stammen dan natuurlijk ook uit die tijd. Het was altijd weer een feest als ik, samen met andere vrienden, mij naar zijn huis begaf. Mede door de tosti-wedstrijden (wie kan de meeste tosti's naar binnen werken?), mede door het gras-sap (groene limonade), mede door de gigantische boekenkast met dozen vol kaarten waar je uit mocht zoeken voor 5 cent per kaart. Regelmatig kwam ik met een volle maag en nieuwe kaarten thuis – je moet toch wat met je zakgeld?

Mijn docent verachtte het nieuwe frame. Hij weigerde kaarten te spelen die na uitkwamen. Hier zijn natuurlijk enorm veel redenen (en tegenargumenten) voor te bedenken, maar uiteindelijk overwon de nostalgie van het spel het in zijn huis. Magic was een traditie, had een betekenis en die betekenis was weg bij het moderne frame. Hierdoor groeide ik op met een (voor mij) natuurlijk respect voor de oudere mechanics, het oude frame en de sfeer die om MtG heen hing. Ik speelde zelf wel met de nieuwe kaarten, maar ergens diep in mij zat een liefde voor het oude werk van de scheppers van MtG.

Chapter IIWe maken even een tijdsprong: de Prerelease van Scars of Mirrordin. Bjorn Siemons, een oude vriend die ik nog kende van de eerdergenoemde tosti-wedstrijden, berichtte mij en spoorde mij aan MtG weer een kans te geven. Onschuldig dat ik was accepteerde ik zijn aanbod en ging ik met hem op weg naar de Prerelease. Op het einde van de avond keerde ik terug met een Dual deck: Elspeth vs. Tezzeret, welke ik geruild had voor de Koth of the Hammer en Molten-Tail Masticore die ik had geopend. Deze decks werden de basis voor wat nu mijn verzameling is, daar al gauw de Elspeth (die nog op 30,- stond toen ik haar wegruilde) vervangen werd voor aanvullingen van het Tezzeret-deck. Toch was ik niet tevreden.. Artifacts waren leuk, maar door al het tweaken en aanvullen van mijn deck kwamen de oude gevoelens en herinneringen die ik had weer los.

Al gauw verwelkomde ik (en de beginnende speelgroep die ik inmiddels ontwikkeld had) mijn tweede deck, waarin een oude bekende zich weer liet zien: Elvish Piper. Toegegeven, ik was zondig als het ging om het nieuwe frame-work: zowel Iona, Shield of Emeria als Darksteel Colossus vonden een plek in dit deck, samen met nog vele andere aanvullingen. Desalniettemin schroomde ik niet ook oude, vertrouwde kaarten te gebruiken (Squee, Goblin Nabob, Survival of the Fittest en andere heerlijke herinneringen), waardoor het deck uiteindelijk een bonte verzameling van zowel oude herinneringen als nieuwe toppers werd.

Deze trend zette zich door in andere decks van mij, iets wat vandaag de dag nog steeds een gevolg heeft op mijn deckbuilding. Regelmatig worden kaarten opgepakt om te lezen wat er nou eigenlijk op geschreven staat, en iedere keer kan ik nostalgisch oreren over situaties aan de grote houten tafel waar ik vroeger met zoveel genoegen aan speelde. Ik ben een missionaris van de oude garde wat dat betreft, daar de meeste spelers van mijn groep pas leerde spelen in het nieuwe, "Moderne" tijdperk.

Chapter IIIHelaas schijnt WotC mijn missionariswerk echter niet te waarderen als ik kijk naar de beslissingen van de afgelopen paar jaar omtrent de ontwikkeling van het spel en de tournaments. Nu moet men mij niet verkeerd begrijpen; ik heb een liefde voor MtG die alle deelonderwerpen overstijgt en ben uiteindelijk blij met elke beslissing die ten goede valt aan het spel. Zoals sommige van mijn lezers al wel weten geniet ik van interactie. Van psychologie. Van intense potten Magic waar uiteindelijk onder luidkeels gejuich een winnaar overeind blijft staan. Ik hou van het spelen van het spel, het magische spel. Dat zal altijd mijn eindpunt zijn, en ik ben van mening dat WotC daar flink wat aandacht aan besteed. Toegegeven, ik wacht nog steeds op een terugkeer in Dominaria, maar ondanks het uitblijven daarvan is de magie van MtG bij elk nieuwe block weer fris en spannend.

Toch zijn er ook wat dingen waar ik minder blij mee ben. En dat is de aandacht, of nog liever: het ontbreken daarvan, die WotC schenkt aan de betekenisbelichaming van het spel bij de spelers. Magic the Gathering is namelijk niet zomaar een spel zoals anderen. Spelers identificeren zich in het spel, ze voelen zich planeswalkers, ze casten daadwerkelijk spells en summonen daadwerkelijk creatures. Magic is een lifestyle, geen simpele hobby.

Het raakt mensen.

Chapter IVEn net zoals MtG mensen raakt, wordt ik geraakt door de policy van WotC de laatste aantal jaren. Ik, de missionaris van hun oude EN nieuwe werken, moet schrijnend toekijken hoe zij al de oude gebruiken, en daarmee dus ook de herinneringen waar ik zoveel van hield, zomaar teniet doen – met als toppunt nu de reprints van de Onslaught-fetches.

Ik begrijp dat WotC een bedrijf is. Ik begrijp dat WotC een visie heeft. Ik begrijp dat WotC uiteindelijk haar werknemers, de printers, de ICT-ers, de managers, de developers, de designers, de playtesters en nog vele andere mensen moeten betalen om dit fundamentele bedrijf draaiende te houden. En ik begrijp dat er af en toe slachtoffers zullen vallen omwille van het verloop in het spel – laat staan de balans. Ik vraag mij alleen af of WotC ook begrijpt dat er grenzen overschreden worden op dit moment, althans: wat mij betreft.

Modern, bijvoorbeeld, is een formaat dat opgestaan is uit de as van Extended. Een formaat dat bedoeld was als tegenhanger van Legacy, zoals Legacy dat destijds was van Vintage. Een formaat dat speelbaar moest zijn voor iedereen, zonder de absurd hoge prijzen. Dat experiment is gefaald, naar mijn mening. Natuurlijk, het formaat speelt zonder de (REV)-duals en andere staples zoals Force of Will – dat is goed voor de speler zijn portemonnee, dat kan ik niet ontkennen. Het formaat is echter zo populair geworden door de marketingsstrategie die WotC opzette, dat er nu andere kaarten iconisch duur geworden zijn. Cryptic Command, Mox Opal, Dark Confidant (ja, een staple in Legacy, maar absurd gestegen door Modern), Tarmogoyf (misschien niet eens een relevant voorbeeld) en als coup de grâce de Zendikar-fetchlanden.

But all is not lost, WotC had nagedacht over dit probleem: daar er in Legacy en Vintage een Reserved-list was, is die er niet in Modern – de redding van het formaat. Elke kaart die in het Modern-formaat te duur wordt voor de gemiddelde speler kan zonder pardon een reprint ontvangen, ondersteund door sets als Modern Masters e.d.. Geen enkele speler hoefde zich nu nog zorgen te maken over de kosten voor het spelen, alleen over het spelen zelf.

Nu is mijn vraag (aan WotC, maar ook aan jou als lezer): stoort het je niet dat er voor het o-zo-geweldige formaat dat Modern blijkbaar is, er toch kaarten uit de oude doos gereprint moeten worden? Was het juist niet een charme van Modern, de tegenhanger van Legacy, dat het niet alle fetchlandjes bevatte? Was het niet prachtig dat je shocklandjes moest gebruiken in plaats van echte duals? Waarom wordt er zo weinig aandacht besteed aan de betekenis van zowel kaarten als grotere objecten als formaten? Is het niet ergens raar dat als je een nieuwe auto hebt gekocht, gepromote als de oplosser van al je oude problemen, je toch nog benzine moet gaan pompen?

Ik, als liefhebber van het oude werk van WotC, vind het verschrikkelijk om te zien dat WotC geen originele oplossing kan bieden voor de problemen in hun nieuwe formaat. Ik vind het verschrikkelijk dat zij, alleen dan, aandacht kunnen geven aan hun oude werk, maar als wij van de oude garde vragen om hulp het genegeerd wordt. Ja, Force of Will heeft een reprint gekregen. En wat voor een.

Ik pleit voor liefde voor het spel, zowel als voor het oude als het nieuwe werk. Laat oud oud zijn. Laat nieuw nieuw zijn. Maar wring jezelf niet in hypocriete bochten als het niet nodig is, WotC. Jullie zijn de échte goden die onze magische wereld geschapen hebben. Gebruik jullie krachten dan ook daadwerkelijk en raffel zaken niet af.

Chapter VIk neem deze ruimte even om te benadrukken dat ik natuurlijk enigszins overdreven heb in bovenstaande tekst. Ik hoop echter wel duidelijk te kunnen maken dat ik dit met een goede (?) reden doe: ik wil gehoord worden. Sommige uitdrukkingen zijn misschien te groot, sommige leuzen zijn misschien net iets té. Maar dat is niet erg, naar mijn idee. De rode lijn is aanwezig in de tekst, mijn schrijfdoel is bereikt. Voel je vrij om te reageren op dat doel, maar neem alles wel met een heel klein korreltje zout. Dat doe ik ook.

En natuurlijk zoals altijd: bedankt voor het lezen! Laat een comment na zodat ik weet dat je het gelezen hebt en mensen ook meteen weten hoe jij je voelt bij het nieuwe beleid van WotC. Voor zowel mij als hen is dat uiteindelijk het belangrijkste!

~C.

 Reactie plaatsen

Reacties (16)

Scroll: [boven|reacties|beneden]
4-9-2014 21:10:00

Ik vind het juist heel slim van WotC om vraag en aanbod van kaarten meer op elkaar af te stemmen. Legacy heeft de afgelopen jaren ingeboet aan populariteit en 1 van de factoren is de constant stijgende prijs van de staples. Mtg is geen investering, daar is het ook nooit voor bedoeld. Daarom is achteraf de Reserved List ook een fout geweest. Het is een kaartspel. Door het blijven herdrukken van staples uit Modern blijven de prijzen laag en het formaat aantrekkelijk voor nieuwe spelers. Eigenlijk is het ook heel raar dat een kaart als Tarmogoyf 120 euro waard is omdat de kans dat hij herdrukt wordt gigantisch is. Het is een risicovolle 'investering'. Als mensen dat in gaan zien dan zullen de prijzen vanzelf dalen en zullen mensen stoppen om MTG te zien als een investering.

4-9-2014 22:57:00

Ik snap het punt van je betoog niet zo goed. Eerst zeg je dat WotC 'geen aandacht schenkt aan de betekenisbelichaming van het spel bij de spelers', vervolgens ga je het hebben over reprints (de Onslaught fetches) en hun betekenis voor Modern. Het is toch leuk om oude kaarten terug te zien, zeker als daar vraag naar is vanuit de community? Dat maakt de herinnering alleen maar meer levend, lijkt me. Bovendien heeft WotC (volgens mij MaRo) in een column al eens door laten schemeren dat de design space voor landjes beperkt is, dus wat dat betreft is het logisch dat de fetches ooit eens terug zouden komen.

4-9-2014 23:33:00

Leuk artikel idd, heeft iemand ondertussen mijn record van 24 tosti's al verbroken?
Wat betreft reprints van fetch vind ik idd ook fijn dat de vraag van de community beantwoord wordt. Kaarten zoals tarmogoyf zouden van mij part dood geprint mogen worden, prijzen slaan nergens op. Maar ik ben inmiddels zo goed als gestopt, dus veel kan het mij niet meer schelen, ik koester de herinneringen en speel nog wel eens een potje als ik ergens uitgenodigd wordt. Maar dat is zo goed genoeg voor mij.

Premium lid Q5 (5) Offline Profiel Stuur persoonlijk bericht
4-9-2014 23:36:00

Ik zeg, weg met die reserved list. Het moet een leuk en betaalbaar spel blijven, formats moeten niet dood bloeden, en de verzamelaars hebben altijd nog de originele prints om achteraan te gaan voor de verzameling.

Premium lid Evert (1) Offline Profiel Stuur persoonlijk bericht
4-9-2014 23:56:00

De hogere waarde van sommige kaarten zorgt er ook voor dat Magic aantrekkelijk blijft. Dank voor het artikel!

Official Rules Advisor ~Jop~ (39) Offline Profiel Stuur persoonlijk bericht
5-9-2014 00:25:00

Leuk om te lezen!

Ik ben het er mee eens dat het goed is voor een formaat als modern dat de prijs van fetchland zo gedaald is, ik blijf mezelf echter steeds afvragen, zou dat niet ook gebeurd zijn als ze zendikar fetch hadden gereprint? Ik denk zelf van wel. Het leuke van modern vond ik juist dat je niet alle fetch had omdat dat meer uitdaging vroeg voor het creëren van een solide manabase. Het vroeg om creativiteit en dat sprak me erg aan aan het formaat, met de reprint van onslaught fetch is dat helaas verdwenen.

Overigens ben ik erg blij met de daling in prijs van de fetch landjes, ook al had dit wat mij betreft beter in een "legacy" masters gepast.

Het is afwachten wat er met de eternal formats gaat gebeuren. Ik hoop dat legacy en vintage hierdoor niet gaan bezwijken onder het "prijsverschil" (wat eigenlijk nog maar minimaal is).

5-9-2014 00:32:00

WotC kan de Reserved List niet zomaar afschaffen en Moxen, Duals etc gaan reprinten want dan zouden zij aansprakelijk gesteld kunnen worden dmv schadeclaims. WotC heeft meerdere malen te kennen gegeven zelf ook totaal niet blij te zijn met de Reserved List maar zitten er dus aan vast.

5-9-2014 01:11:00

Mooi dat je een stuk weet te schrijven over iets dat kennelijk veel los maakt bij jou.
Dat zeggende herken ik er zelf weinig van mijzelf in. Ook ik ben ooit op school
begonnen met Magic, en toen vervolgens weer heel lang gestopt. Toen ik terugkwam
bleken de nieuwe kaarten nieuwe frames te hebben. Vooral het feit dat de artifacts
niet langer bruin waren, maar grijs vond ik erg lelijk.

Inmiddels Magic ik al weer 5 jaar, en weet je wat? Ik vind het oude frame eigenlijk
helemaal niet mooier meer. Ik geef nu zelfs vaak de voorkeur aan het nieuwe
frame! Het is vaak ook een kwestie van wennen. Een vriend van mij die nog niet zo
lang speelt vindt het oude frame zelfs lelijk! Nou, ook dat is volgens mij een kwestie
van wennen.

De charme van Modern zat wat mij betreft ook zeker niet in het feit dat de fetch-cycle
niet compleet was. Sterker nog, het was bij mij een punt van irritatie! Te meer omdat
alleen de enemy-fetch in modern zaten! Als er dan toch maar 5 fetch in modern zouden
moeten zitten zouden het toch wel de friendly-fetch moeten zijn. Ik ben blij dat de orde
hersteld is en dat de fetch-cycle nu eindelijk compleet is in modern! Ik denk dat nu nog
meer decks viable worden en dat is alleen maar beter voor het formaat!

Ik vond Modern een goede uitvinding om een eternal format te creëren waarin ze juist
kunnen reprinten. Ik vind niet dat ze alles eindeloos klakkeloos moeten reprinten, maar ik ben erg blij
met de nieuwe fetch, want nu kunnen ook vrienden van mij die geen fetch hadden modern
gaan spelen. Dat sommige kaarten duurder worden door een toenemende populariteit van
modern is een bijkomstigheid die in ieder geval enigszins gemitigeerd kan worden door
sets zoals Modern Masters. Ik vind dat WotC het op dit moment erg goed aanpakt. Wel
reprinten, maar niet zodanig dat je collectie morgen niks meer waard is. Met beleid dus.

Tot slot nog mijn beleving ten aanzien van nostalgie ed. Toen ik 2009 weer begon met
Magic was mijn aanvankelijke idee om met een vriend weer met oude boosters Ice Age te
gaan spelen. Ik bewaarde nog goede herinneringen aan die set. Uiteindelijk hebben we toch
kaarten van de nieuwe set gekocht, maar een jaar later of zo
hebben we alsnog met Ice Age gespeeld. Wat een bagger was dat zeg! De set die mij ooit
enorm enthousiast had gemaakt voor Magic bleek achteraf helemaal niet zo leuk als ik mij
meende te herinneren. Net als dat je als kind ooit helemaal gek was op een film, en 10 jaar
later begrijp je werkelijk niet wat je er leuk aan vond! Ik vind dat Magic nu een veel beter
product is dan vroeger. Natuurlijk ben je als kind wat makkelijker onder de indruk van alles,
en dat soort ervaringen zijn moeilijk te evenaren, maar ik twijfel er geen seconde aan dat het
spel zich overwegend positief heeft ontwikkeld de afgelopen jaren. Ieder zijn eigen mening
natuurlijk!

Greetz,

Arjan

Premium lid pi (93) Offline Profiel Stuur persoonlijk bericht
5-9-2014 15:32:00

Als ik je artikel lees zie ik zo aan de ene kant dat je graag wilt dat er aandacht gegeven wordt aan de oudere kaarten (zie de opmerking over de Force of Will reprint), maar aan de andere kant vind je het een probleem als dan oude kaarten herdrukt worden (zie het nieuwe Fetches verhaal)?

Misschien kun je je boodschap samenvatten? Ik zie namelijk tegenstrijdigheden en zie niet helemaal wat je nou precies over probeert te brengen.

5-9-2014 17:50:00

Wat tips: gebruik geen 'generieke' titels voor je kopjes maar woorden of frases die duidelijk maken wat de lezer te verwachten staat.

Een goed geschreven stuk heeft in het laatste hoofdstuk/gedeelte voor een deel een herhalende functie. Voor de lezer is het dan makkelijker om je conclusie/punt te begrijpen.

Boven alles, je stukt mist heldere polemiek.

Ik had (afgelopen) zondag toevallig een discussie met een vriend over hoe de manabase van Modern nu een stukje meer op Legacy is gaan lijken. Op zich is dat geen probleem, Modern weet zich nog op andere manieren te onderscheiden van Legacy. Waarom zou een reprint in zichzelf problematisch zijn?

@Madnessman
Ik betwijfel of WOTC juridisch aansprakelijk gesteld kan worden voor wat er op de tweedehandse markt afspeelt.

5-9-2014 20:34:00

Hoewel ik begrip heb voor je mening en waarschijnlijk hetzelfde zou vinden in jouw plaats, denk ik dat je iets over het hoofd ziet:

Spelers die later begonnen zijn en geen Legacy-budget hebben krijgen nooit de kans kaarten die ze leuk vinden te spelen in toernooien, als die kaarten niet gereprint worden. Natuurlijk, je kunt kaarten spelen wanneer je wilt, maar er competitief mee spelen is toch net dat kleine beetje extra voor in ieder geval mijzelf.

Verder een stuk dat tot nadenken beweegt

6-9-2014 18:28:00

Wel leuk als je om reacties vraagt, om zelf ook nog even op de reacties te reageren!

6-9-2014 18:51:00

wizards is een bedrijf en wil geld verdienen. khans zal verkooprecords gaan breken net als rtr, zen, rav enz. Dat verzamelingen minder waard worden betekent weinig tov het verkopen van boosterboxen.
Ik wordt erg moe van het geleuter over old frame new frame. mn oma gebruikt ook een pc. de toekomst houd je niet tegen.
modern moet toegankelijk zijn. reprint shocks, reprint alle fetch in khans (ja allemaal)
jammer dat er uitschieters zijn met tarmo, bob en cryptic, dat blijf je houden.
maar met de shocks en fetch kan iedereen bouwen wat hij/zij wil. en daar gaat het om. niet over hoe het vroegah was, maar hoe je nieuwe spelers op weg helpt.

6-9-2014 19:12:00

Wauw, wat een verrassende respons. Hoewel dit stuk het natuurlijk ook een beetje uitlokt, had ik niet verwacht dat mensen zoveel en vooral zo constructief hun eigen visie hierover zouden laten zien. Een aantal vragen en opmerkingen gaan over dezelfde aspecten, en ik zal dus ook meer in het algemeen reageren dan op ieder persoonlijk.

Als we dit onderwerp op een economische manier gaan bekijken, dan ben ik het eens met iedereen die zegt dat het goed is dat er reprints zijn – dat lijkt mij logisch. Veel spelers voelen zich duidelijk aangetrokken door Modern, en dus is het belangrijk om het formaat zo vorm te geven dat al die spelers ook daadwerkelijk mee kunnen doen. Reprints hebben hier een grote invloed in, en WotC neemt duidelijk de positie in dat zij zich daar bewust van zijn.

Ik heb het in dit stuk echter niet over economische aspecten, en als ik dat al doe dan raak ik ze vluchtig om vervolgens weer naar mijn eigen doelaspect te gaan: de emotionele betekenis van MtG en de manier waarop daar aandacht aan besteed wordt. Max, bijvoorbeeld, ziet dat en vraagt zich dan af: "Maar de oude kaarten komen terug, is dat niet leuk?" Een interessante vraag, en ik vraag mij ook af of ik hier een goed antwoord op ga krijgen – sterker nog, ik vrees dat dat niet gaat lukken. Daarom ga ik het proberen met een metafoor: als kind heb je maandenlang gespaard, want jij wou supergraag die dure voetbal hebben. Niemand in je vriendengroepje heeft hem, en nu heb jij hem eindelijk kunnen kopen. Trots ga je met je nieuwe voetbal naar het veldje toe, waar jij en je vrienden enorm veel plezier beleven de opvolgende paar weken. Je bent trots, want jouw harde werk heeft geleid tot het plezier van zowel jouzelf als je vrienden. En dan, plotseling, besluit het bedrijf die de voetballen maakt ze gratis uit te delen op school om sport te stimuleren. Iedereen heeft ineens zo'n superzeldzame bal, alleen is hij nu niet meer zo zeldzaam. Al je moeite, al je trots valt weg.

Dat is het gevoel dat ik wil overbrengen in dit stuk, niet meer en niet minder. Ja, iedereen gaat uiteindelijk plezier hebben, dat is waar. Maar een stukje trots en plezier ben je kwijt, los van dat alles. En dat terwijl je zelfs nog steeds net zo hard hebt gewerkt voor je voetbal.

Zoals Arjan ook al (terecht) aangeeft: uiteindelijk is dat natuurlijk voor iedereen anders. Voor mij betekent MtG een bepaald iets, maar dat is voor de volgende speler natuurlijk weer iets compleet anders. De ene speler vind dit mooi, de andere speler weer dat, en dit alles op meerdere niveaus. Ik had ook nooit verwacht dat dit stuk complete aansluiting zou vinden bij de lezers, maar dat vind ik niet eens erg. Ik ben juist blij dat alle verschillende visies op dit onderwerp zo constructief neergezet worden, eerlijk waar.

Even vluchtig zal ik reageren op Wacky: van de meeste dingen maak ik doorgaans ook gretig gebruik in mijn stukken, maar dit keer voelde ik meer voor de aanpak die hierboven te zien is. Leuk dat het meteen gezien wordt!

Ik sluit deze reactie (al vermoed ik dat er nog wel meerdere gaan volgen) af door de woorden van Bruxonn nog maar eens te herhalen: een stuk dat stof tot nadenken geeft. Het feit dat iedereen een andere kijk op dit onderwerp kan geven geeft al aan dat dit een onderwerp is dat groter is dan mensen in eerste instantie zullen verwachten. Derhalve ben ik ook van mening dat het enorm belangrijk is om over dit onderwerp te blijven praten, zeker op deze –ik kan het niet vaak genoeg zeggen – constructieve manier. Ik bevind mij op dit moment in een spreekwoordelijke zevende hemel, zou niet met meer genot en voldoening alle verschillende reacties kunnen lezen dan dat ik nu doe.

Enorm bedankt voor zowel het lezen van het stuk als het reageren er op! Mocht er nog meer onduidelijk zijn, of voel je er gewoon wat voor om nog dieper op bepaalde dingen in te gaan, dan nodig ik je hierbij graag uit voor wederom een reactie!

Premium lid pi (93) Offline Profiel Stuur persoonlijk bericht
7-9-2014 11:53:00

Probeer je niet kortweg te zeggen dat Wizards af moet blijven van de kaarten waar jij zo je best voor hebt gedaan om ze bij elkaar te krijgen?

Ze doen dat al op verschillende manieren:
- Om je voetbal metafoor door te trekken: jouw originele bal heeft blauwe vlakken, maar de nieuwe bal heeft groene vlakken. Reprints en de originelen zijn altijd van elkaar te onderscheiden in Magic. Je zult dus altijd meer "pimp" zijn met de originelen.
- De reserved list garandeerd je voor een aantal kaarten dat ze die nooit zullen reprinten. (Van de Fetches wist je al bij release dat ze ooit opnieuw gedrukt kunnen worden.) Als je zeker wilt zijn dat ze nooit een kaart reprinten waar je gehecht aan bent, dan zul je je moeten hechten aan reserved list kaarten.

Ik kan me op zich wel wat bij je instelling voorstellen, maar, jij bent maar 1 iemand en er zijn waarschijnlijk honderden, zo niet duizenden, voor elke persoon zoals jij, die heel graag die oude kaarten ook zouden willen hebben, maar er gewoon niet aan kunnen komen. Het is onbekend hoeveel originele Onslaught Fetches er zijn, maar ik denk dat je aan mag nemen dat het er niet genoeg zijn.

Daarnaast zit Wizards met het probleem van de "perceived barrier to entry" van Modern. Het is misschien niet noodzakelijk om Fetches te hebben om mee te kunnen doen, maar voor veel mensen zal het wel zo aanvoelen. Daar moeten zij dus iets aan doen en hun enige realistische optie is reprints, want, het enige andere wat ze zouden kunnen doen is landjes drukken die zo goed zijn dat de Fetches niet meer nodig zijn en dat klinkt als een erg slecht idee (power creep en zo). Eigenlijk de enige keuze voor Wizards is of ze de Onslaught of de Zendikar Fetches reprinten en blijkbaar willen ze best alle 10 in Modern hebben, dus zijn ze voor de Onslaught Fetches gegaan.

Ik denk eigenlijk dat je altijd al had kunnen verwachten dat dit vanzelf een keertje ging gebeuren. Dat je er nu door verast bent is misschien vooral je eigen schuld.

Danny (38) Offline Profiel Stuur persoonlijk bericht
7-9-2014 15:23:00

Vanuit verzamelaar gezien heb ik eigenlijk een vrij simpele mening. Het is jammer dat ik (vooraf) al weet dat de verzameling die ik in jaren ga opbouwen simpelweg binnen heel wat minder jaren kan halveren in waarde of erger. Echter, zoals al aangegeven, is Magic geen investering en ik verzamel sets, omdat de artworks mij aanspreken. Ik heb het return block overgeslagen, omdat het mij qua art niet aansprak. Zolang ik door mijn mappen blader, flavor teksten lees, abilities tegenkom die ik nog niet kende of blijkbaar een kaart foil heb en zie hoe mooi de details daarvan worden ben ik gelukkig. Het gaat mij niet om het geld, want als ik geld wil houden stop ik het wel in een oude sok onder mijn matras.

Ik snap op zich dat het oude oud moet blijven, maar gezien vanuit mijn ogen mag er een reprint komen van alles. Mij kennende wil ik van kaarten die ik mooi vind toch de oudst mogelijke betaalbare art hebben en een reprint maakt dat mogelijk voor mij

Scroll: [boven|reacties|beneden]