Bruxonn

21-11-2013 23:40:00

Welkom, mensen van Nedermagic, bij mijn/onze eerste column!

Ik ben hier op NederMagic bekend als Bruxonn, en ik wilde al wat langer samen met mijn broertje Ivan een column schrijven over ons favoriete format: EDH! Nu hebben wij daar een tijdje over gediscussieerd, en toen kwam de Commander 2013 spoiler ineens online. Toen hebben we dus besloten om er een soort battle van te maken. Veel leesplezier toegewenst!

Voor de battle hebben we de volgende regels afgesproken:

- Pak een 3-kleuren Commander uit Commander 2013
- Bouw hieromheen een (leuk) deck waarmee je niet uitgelachen wordt als je het in multiplayer speelt bij de spellenwinkel bij jou in de buurt
- Speel ermee tegen elkaar en zie hoe dat afloopt

In deze eerste column gaan wij bespreken welke commander wij gaan spelen, en voornamelijk waarom. Het is namelijk niet altijd zo'n gemakkelijke keuze om een van die 15 te kiezen.


De keuze van BruxonnDe eerste logische stap van het zoeken van een commander is natuurlijk het kijken naar de mogelijkheden. Hier zijn ze even allemaal op een rijtje:

Bant:
Derevi, Empyrial Tactician
Roon of the Hidden Realm
Rubinia Soulsinger

Esper:
Oloro, Ageless Ascetic
Sharuum the Hegemon
Sydri, Galvanic Genius

Grixis:
Jeleva, Nephalia’s Scourge
Nekusar, the Mindrazer
Thraximundar

Jund:
Prossh, Skyraider of Kher
Sek’Kuar, Deathkeeper
Shattergang Brothers

Naya:
Gahiji, Honored One
Marath, Will of the Wild
Mayael the Anima


Om te beginnen zal ik maar even meteen een van mijn eigen tekortkomingen onthullen: Ik kan absoluut niet tegen control-decks. Niet alleen vind ik ze buitengewoon onplezierig om tegen te spelen, ook heb ik nooit begrepen hoe je nou een fatsoenlijk control-deck in elkaar zet. Hoeveel counterspells speel je? Hoe hou je je tegenstander laag bij de grond? Hoe win je nou uiteindelijk?
Daarom vind ik het ook moeilijk om met de kleuren blauw en wit om te gaan. Wit lukt op zich nog wel in wheenie/aggro decks, maar verder dan dat ga ik liever niet.
Hierdoor vallen Esper en Bant eigenlijk bijna meteen af. Ik weet dat dit jammer is en dat ik eigenlijk meer zou moeten openstaan voor nieuwe dingen, maar als ik een deck moet bouwen waar heel Nedermagic bij kijkt dan doe ik liever dingen waarvan ik weet dat ik ze kan.
Nu blijven er dus nog 3 shards over, met in totaal 9 Commanders. Een paar kan ik al meteen laten afvallen. Dit zijn de volgende 3:

Gahiji, Honored One
Shattergang Brothers
Thraximundar

In het geval van Gahiji kan ik eigenlijk makkelijk zeggen waarom ik hem niet wil spelen: Hij doet in wezen zo'n beetje hetzelfde als een van de Commanders die ik al heb. Ik heb het hier over Gisela, Blade of Goldnight. Hij verhoogt gewoon de damage die andere spelers op elkaar doen. Hij pakt minder haat, maar dat is zo omdat zijn effect gewoon zwakker is. Ik neem liever het heft in eigen hand dan dat ik anderen elkaar laat afmaken. Als je namelijk gefocust wordt door de rest dan is het gewoon een vanilla 4/4 voor 5 mana, en dat vind ik gewoon niet goed genoeg.

Shattergang Brothers is een heel ander geval. Hij lijkt mij op zich wel sterk, alleen heb ik toch het idee dat hij een beetje richting een soort Jund-control deck leunt. Bovendien moet je bij deze kaart zorgen dat jij permanents hebt met hetzelfde type als die van je tegenstander. Ook kan je tegenstander zelf bepalen welke permanent hij sacrificet, wat betekent dat je tegen bepaalde decks gewoon niet je priority targets weg kunt krijgen. (lees: decks die bijna alleen kaarten van één permanent type spelen)

Thraximundar; op zich een enorm dikke gozer, die hard slaat en veel sloopt. Het punt bij Thrax is dat het zeer zelden voorkomt dat hij lang blijft liggen. Ik zal maar weer eens mijn Gisela-edh erbij halen: zonder Lightning Greaves of Swiftfoot Boots blijft hij gewoon niet liggen. Okee, hij heeft haste, waardoor de tegenstander hem niet altijd zal kunnen tegenhouden, maar ik hou van commanders die iets doen om het deck mee op gang te helpen. Finisher-commanders zijn op zich wel cool, maar toch heb ik vaak het idee dat het deck prima zonder kan, en dat vind ik jammer omdat het idee van het format edh zo veel meer mogelijkheden biedt.

Nog 6 commanders over, but there can be only One.
Ik haal even 3 commanders weg zonder precies te vertellen waarom, en dat is of omdat ik er gewoon niet genoeg ruimte in de column voor denk te hebben, of omdat ik de reden eigenlijk al genoemd heb bij een van de eerdere commanders, of omdat de reden in één zin genoemd kan worden.

Jeleva, Nephalia’s Scourge: hierbij zit ik weer te denken aan control. Je zou er op zich coole dingen mee kunnen doen, maar hoe blijf je dan in leven? Je redt het niet met het instant- en sorcerythema alleen, en dus moet je er nog iets bij doen dat daar minder mee te maken heeft.

Sek’Kuar, Deathkeeper: Op een gegeven moment is de kans groot dat dit deck vastloopt, omdat je reanimatespells op zijn, waardoor er niet genoeg beesten meer doodgaan. Ook is het vervelend als je ge Bojuka Bogd wordt.

Mayael the Anima: Deze kaart zorgt er gewoon voor dat je deck veel fatties speelt. Daardoor moet je vaak ook veel manaramp en –fix spelen, wat er weer voor zorgt dat je minder fatties kunt spelen. Dat spreekt zichzelf dus een beetje tegen, en daarom ben ik niet zo'n fan van Mayael. Je kunt ook wel compleet focussen om het zo snel mogelijk spelen en abusen van Mayael, alleen heb je dan het probleem dat de anderen dat door krijgen en haar slopen zodra ze binnenkomt.

Nu heb ik alle commanders besproken die ik niet speel omdat ik er iets niet leuk aan vind. De andere drie vind ik leuk om te spelen, maar ik kan er maar één kiezen. Daarom ga ik nu vertellen welke ik wél speel, en waarom deze de voorkeur kreeg over de andere 2.



Dit is nou echt een commander die ik geweldig vind. Hij heeft een sacrifice outlet die geen mana kost, hij maakt daar zelf voer voor, en er is ontzettend veel mee te bedenken. Bij bepaalde commanders krijg je gewoon vanzelf leuke ideeën, en Prossh is daar bij mij een van. Jund was de eerste kleurencombinatie die ik ooit speelde, en de speelstijl die erbij hoort blijf ik gewoon leuk vinden. Zooi sacrificen, dingen slopen, hard slaan. Je sloopt gewoon je eigen permanents, maar je tegenstanders hebben daar meer nadeel van, wat hen daardoor weer tegenhoudt je te targeten, omdat jij meer voordeel haalt uit de combat dan zij.

Nekusar en Marath zijn ook cool, maar Prossh is nou net dat kleine beetje meer voor mij.

Hierbij kan ik dus mijn deel van de eerste column afsluiten, maar eerst wil ik nog een beetje verklappen welke kaarten mij hebben doen kiezen voor Prossh, Skyraider of Kher:





De keuze van IvanMijn uiteindelijke keuze is toch Oloro, Ageless Ascetic geworden, dit komt omdat ik met name van with en zwart hou, door alle levens die je drained.
Maar toch is een van de grote redes dat ik Oloro, Ageless Ascetic omdat hij de enige was waar ik echt van onder de indruk was, de combinatie van card draw en lifesteal. Het was liefde op het eerste gezicht.



De blauwe kaarten in dit deck zijn met name counterspells en card draws. Ook speel ik hier een aantal control kaarten bij. Het feit dat je al vanaf beurt 1 begint met levens gainen vind ik gaaf.

Met namen de kaarten die zeggen: "Whenever you gain life" zijn hier leuk mee.
Ook Oloro's triggered ability vind ik goed, voor 1 colorless mana een kaart pakken en je opponent een leven laten verliezen, dat is simpelweg leuk!
Ook ben ik van plan heel veel levens te gainen met kleine beestjes die groter worden naarmate het spel vordert, hiermee bedoel ik dan Serra Ascendant en Divinity of Pride.

Hier ben ik van plan ook nog veel dingen mee uit te halen, bijv. door er Rhox Faithmender en Boon Reflection in te stoppen, hierdoor gain ik elke beurt 4 levens i.p.v 2.
Ook dingen zoals, "Whenever a creature enters the battlefield under your control: gain 1 life" zijn goed met deze commander, omdat deze zegt whenever you gain life, dus dat is elke keer als je levens krijgt, maakt niet uit hoeveel dat er zijn, mag je voor de triggered ability betalen.

Zoals ik net al zei ga ik voornamelijk wit en zwart spelen, maar bij blauw ga ik met name counterspells en carddraws spelen. Ook zitten hier tussendoor nog wat extra turn kaarten tussen. Hierdoor krijg ik wellicht extra levens.

Ik vind dat Commander 2013 een van de beste series ooit, dit komt omdat EDH/Highlander mijn favoriete formaat is en omdat alle legendary creatures een speciaal iets hebben met de commander(zone).

Volgende keer meer over hoe we de decks hebben gebouwd en de potten die we er mee hebben gespeeld!

Groeten, Bruxonn en Ivan.