Dustin (Amsterdam) (33)

5-8-2008

In mijn vorige column heb ik een eerste taboe wat betreft mana aangepakt: niet elke curve hoeft bij Converted Mana Cost (CMC) 2 te beginnen. Deze keer probeer ik een ander mana-gerelateerd taboe te doorbreken: landdestruction (LD)! Maar voor ik dat doe, wil ik eerst weten waarom LD zo´n taboe is onder casual spelers. Het grootste bezwaar lijkt mij dat je tegen LD geen kans krijgt om ook maar iets te casten, iets van je deck te laten zien of sowieso het gevoel te hebben dat je Magic aan het spelen bent. Als je tegenstander beurt 2 tot en met 6 landjes sloopt, is het spel daarna nauwelijks meer boeiend. Geen show, geen strijd, geen spel. Duidelijk, dat IS ook niet waarvoor je met vrienden afspreekt om bij een zak chips en een fles Cola te doen.
LD is typisch zwart en rood: je oppo volledig lamleggen, alles wat hij neerlegt kapotmaken en vervolgens een win vinden, bijvoorbeeld met Demigod of Revenge. Wit daarentegen is de kleur van gelijkheid; Wrath of God vernietigt alle beesten, zowel die van je tegenstander als die van jezelf. Geen gerichte vernietiging, maar gewoon de boel in Balance brengen. Armageddon is dan ook een typisch witte kaart waar ik wel mee wil experimenteren. Hij zit al lang niet meer in Standard, maar gelukkig hebben we de tweede helft van Boom // Bust nog. Boom voelt zwart aan: een echte zwarte magiër is bereid alles maar dan ook alles te doen om zijn vijand (lees: tegenstander) stuk te maken. Bust is juist meer een witte spell, omdat alle spelers er in gelijke mate onder lijden. En daarom denk ik dat, ook in casual, deze spell gespeeld kan worden. Bust wordt de kern van het deck (en bij deze beloof ik plechtig nooit maar dan ook nooit de Boom-helft te gebruiken), nu nog kijken wat we er verder mee kunnen.

Een simpel speelplan zou zijn om te zorgen dat je zelf nauwelijks last hebt van de Bust, doordat je je mana niet uit landjes maar uit artifacts haalt. Ondertussen lekker wat dingen counteren en met al die artifacts kun je vast op beurt 4 wel alle landjes opblazen. Dan heb je wel controle, maar nog geen winst. Wat is nou de simpelste manier om te winnen als je een bord vol artifacts hebt? March of the Machines natuurlijk, een lekker onvervalste Johnny kaart. Moet je het gezicht van je tegenstander eens zien als hij wordt bedolven onder hordes artifact-beesten!

Klik hier voor de decklist van dit ontzettend leuke deck!

Oh wacht, daar ging even iets mis. Dit is geen leuk deck, dit is een typisch LD deck dat je tegenstander helemaal niets laat spelen (12 counters) en vervolgens voorkom je dat hij daarna nog iets speelt (Bust). Dat is niet leuk, dat is de reden dat LD in casual niet gewaardeerd wordt... Terug naar de tekentafel!


Het bouwen van het deck
Het opblazen van alle landen is wel de ultieme manier om controle te krijgen, maar is wat mij betreft ook de bovengrens van wat er aan "preventie" in het deck kan zitten om het leuk te houden. Mijn bedoeling is om oppo lekker wat dingen te laten spelen, zijn dreigingen te beantwoorden en dan de weg vrij te maken voor gave plays die normaalgesproken te gevaarlijk of te traag zijn. LD moet niet de winconditie zijn, maar een manier om een andere, creatieve win mogelijk te maken.
De basis van het deck blijft natuurlijk een playset Boom // Busts, aangevuld met een handvol mana-artifacts: Coldsteel Heart, Prismatic Lens en Mind Stone. Daarnaast heb ik een manier nodig om af te rekenen met wat oppo inmiddels op het bord heeft weten te krijgen, dus een kwartetje Damnations mag niet ontbreken. Samen zijn dat 20 kaarten, nog zo'n 20 tot 22 land erbij en dan is er nog een hoop ruimte over voor leuke kaarten!

Phyrexian Totem durf ik niet te gebruiken als mijn tegenstander beesten of ongetapte landen heeft, maar is na Damnation en Bust wel een onverwachte beater. En oh ja, hij geeft nog mana ook
Liliana Vess kan me redden door te garanderen dat ik volgende beurt de broodnodige Damnation of Bust topdeck, ze kan controle houden door oppo te laten discarden, maar de Timmy in mij wil maar één ding: de tijd krijgen om alle beesten van mijn tegenstander uit zijn grafbak te roven! Heerlijk multifunctionele kaart dus: zowel een verdediging als een originele win.
Hetzelfde geldt voor Chandra Nalaar: ze kan enge beesten afschieten, in voldoende beurten kan ze oppo doodpingen en het zou gaaf zijn als het lukte om haar een enorme vuurbal op mijn tegenstander (en eventuele beesten die hij nog heeft) te laten gooien.
Van beide Planeswalkers wil ik niet graag met een dood exemplaar in mijn hand zitten, dus 3 van elk lijkt me genoeg. Nu is er nog ruimte voor zo'n 8 tot 10 kaarten. Dusk Urchins is in het ergste geval een cantrippende blocker, in het gunstigste geval een draw engine die 6 damage doet, en misschien wel het belangrijkste: ik vind het een erg fijne kaart om mee te spelen. Incinerate is een persoonlijke favoriet, hoewel Puncture Blast ook een prima optie is. Ik ben bang dat als ik ze allebei 4x speel, mijn deck te snel gaat winnen door simpelweg mijn tegenstander dood te fikken. Daarom begin ik mijn eerste build met 22 land en slechts 4 Incinerate.

Klik hier voor het deck, en lees hieronder hoe het op Magic WorkStation (MWS) presteerde.


Het spelen van het deck
Game 1: Azrael (BR weenies)
Hij mulligant naar 5 op de draw, maar komt snel terug met turn 2 Bitterblossom en Turn 3 Grave Pact. Ik Bust op turn 5 en het wordt een race tussen mijn Chandra Nalaar en zijn bittere Faeries. Ik gebruik Liliana Vess als tutor en Fog, maar na mijn Damnation is de race gelopen. Close finish... 1-0

Game 2: JohnDoe (Artifacts)
Ik fik alles maar dan ook echt alles af met Chandra en Bust, hij doet de rest van het potje erg weinig. Phyrexian Totem brengt de winst binnen voor 2-0

Game 3: Mephisto (GU Time Stretch)
Mephisto speelt niets anders dan mana-acceleratie (Search for Tomorrow, Mwonvuli Acid-Moss en Wall of Roots). Beurt 5 heeft hij 9 mana beschikbaar, ik 6 en mijn Boom // Bust redt me net op tijd... Mephisto laat zijn hand zien met 1 Island en 3 Time Stretch. Geen idee wat zijn kill is, maar ik geloof niet dat ik ooit nog een beurt had gekregen zonder Armageddon. 3-0

Game 4: m.c.s. (White Weenies)
Hij speelt de eerste 6 beurten Plains en af en toe wat beestjes, die op beurt 4 met Damnation weggevaagd worden. Beurt 7 topdeck ik een Boom // Bust, het hele bord is leeg op mijn Chandra na. m.c.s. trekt een kaart en verbreekt de verbinding... 4-0

Game 5: Columbus (Mono Black Aggro)
Columbus dropt 2 Stromgald Crusaders, die allebei door Chandra worden afgepingt. Aan het einde van mijn 4e beurt moet ik een kaart discarden voor zijn Funeral Charm. Ik heb Damnation en dubbel Boom // Bust en discard de Damnation om mijn speelplan te verhullen; ik verwacht op korte termijn geen beesten die Chandra niet aankan, en op lange termijn verwacht ik al helemaal geen beesten meer door Bust. Hij mist zijn 4e landdrop en als ik beurt 5 een Bust speel, verbreekt ook Columbus de verbinding. 5-0

Het deck werkt, maar het is niet leuk om te spelen. De reden is simpel: beurt 5 een Armageddon is gewoon te snel, het verpest het hele spel. Bovendien is met al die artifacts al snel duidelijk dat het hele deck om landdestruction draait (wat ook waar is, trouwens), waarna de meeste mensen geen zin meer hebben om verder te spelen. Daarom een poging het spel leuker te maken: Chandra was de all-star van het deck, en dat blijft ze. Minder artifacts, 2 Booms eruit en Damnation mag vanaf de zijlijn toekijken. Zonder Bust is Phyrexian Totem te riskant, en een nagenoeg mono rood deck met alleen zwart voor Liliana Vess en Dusk Urchins is een beetje overdreven.

Daarom een nagenoeg geheel nieuwe build met meer Timmy en minder harde control!


Het nieuwe deck in de praktijk
Game 6: ´D´BLJU: (RDW)
Hij wint de dieroll en begint beurt 1 met Rite of Flame, geremovede Simian Spirit Guide en Ashenmoor Gouger. Binnen 3 beurten sta ik (dank zij een gesuspende Rift Bolt) op 9 levenspunten, maar hij blijft steken op 1 landje. Chandra rekent af met de Gauger en Demigod of Revenge brengt zonder verdere weerstand het punt binnen. 1-0

Game 7: Draganlaw (Coalition Victory)
Dat wil zeggen, ik denk dat zijn deck om Coalition Victory draait... Hij kreeg wel alle 5 landjes op het bord, maar zijn Scuttlemutt en Scrapbasket werden telkens netjes afgefikt door Chandra dan wel Incinerate dan wel Firespout. Demigods deden de fatale schade, maar een getopdeckte Bust had het ook zeker gedaan. 2-0

Zo is het deck al veel leuker om te spelen: de spanning of je een Bust trekt maakt het interessant, zeker omdat hij nu als verrassing komt. Ik vind het alleen jammer dat Demigod tot nu toe de enige win is geweest. Ik wil wel eens zien wat Titan’s Revenge doet!

Game 8: Ragnarok (Milling Merfolk)
Ragnarok is op de play en speelt vanaf beurt 3 tot en met beurt 5 Oblivion Rings op mijn mana-artifacts, en de rest van de pot blijf ik op 2 landjes steken. De ene Incinerate die ik cast wordt natuurlijk gecounterd en ik kijk lijdzaam toe hoe ik wordt weggemilld. Goed gespeeld van Ragnarok: met 3 mana had ik een van mijn Firespouts kunnen spelen, en de vroege manadenial en vervolgens manascrew maakten elke weerstand onmogelijk. 2-1

Game 9: Player (mono rood Elementals)
Ik houd op de play een hand met 2 land en 0 artifacts. Daar blijft het bij... Ik kan een Incinerate op Incandescent Soulstoke gooien, maar op een Boldwyr Heavyweights (!) heb ik geen antwoord. Mijn eenzame Demigod is geen partij voor die dikkerd. Een Incinerate had me wat extra tijd gekocht (block de zwaargewicht met Demigod en Incinerate hem, neem 4 schade), maar het mocht niet zo zijn. 2-2

22 land en 12 mana producerende artifacts, maar de laatste twee potten was ik screwed. Het is erg frustrerend om op 2 mana te blijven steken als meer dan de helft van je deck mana kan produceren... Illuminated Folio gaat er uit voor 2 extra Mountains, en nu maar hopen dat ik volgende pot nog een spell zie

Game 10: Apathetic (RDW)
Apathetic burnt me in 4 beurten naar 8 leven, ik speel 1 Prismatic Lens en beurt 4 Chandra. Op beurt 5 speel ik een Bust en dat brengt het punt binnen: Apathetic gooit af en toe een Shock op Chandra zodat ze nooit haar Final Ability kan gebruiken, maar in 10 beurten en met de hulp van 3x Incinerate fikt ze mijn tegenstander dood. Ondertussen blijf ik zelf trouwens ook op 3 mana steken (2 Mountains en een eenzame Prismatic Lens)... 3-2


Conclusie
Laten we eerlijk zijn, dit deck zuigt. Als oppo screwed is OF ik kan alle landjes opblazen, dan win ik wel, maar leuk en bevredigend is anders. Tijd voor een moment van reflectie: wat vind ik leuk aan dit deck, wat werkt wel, wat werkt niet en vooral: hoe zorg ik dat mijn tegenstander niet de verbinding verbreekt na een Bust?!

Ik hou van lange potjes met veel interactie, een typisch RDW dat in een beurt of 5 de oppo affikt is niets voor mij. Chandra is geweldig: zou het me lukken haar zover op te pompen dat ik haar laatste ability kan gebruiken? Heb ik wel genoeg controle om haar uberhaupt in leven te houden? Demigods winnen wel, maar het voelt niet alsof dat de bedoeling van het deck is, en trouwens: IRL zijn ze wel erg prijzig. Ik wil controle krijgen, maar de enige manier waarop dat me in mono rood lukt, is met Bust, en dat is nou net wat mijn tegenstanders absoluut niet pikken. Dat ik geen volledige playset van Bust run, maakt het misschien voor míj wel spannend of ik hem pak of niet, maar voor de tegenstander is het nog steeds een ramp. En als ik die Bust níet pak, is mijn deck meer een soort Big Green voor kleurenblinden
Wel blijf ik erbij dat ik het enigszins vreemd vind: Wrath of God is een volledig geaccepteerde kaart, maar Armageddon en de gecolorshifte Bust niet. Ik denk dat een Elfjesdeck meer last heeft van een WoG dan van een Armageddon, maar dat "mag" dan weer wel. In het laatste block zitten een paar kaarten die je eigenlijk niet "hoort" te spelen: Mind Shatter, Poison the Well en Drain the Well, Thoughtseize, Raven’s Crime en meer van dat soort ongein. Ongein ja, maar is dat niet precies waar de kleur zwart voor staat met zijn geschiedenis van destructie en disruptie?

Mijn bedoeling was oorspronkelijk om dan maar weer een derde build te maken, maar ik laat het hier nu even bij. Mijn vorige column eindigde in een (wat mij betreft) erg geslaagd deck, maar eerlijk is eerlijk, niet alles wat ik probeer heeft succes. Natuurlijk had ik ook gewoon deze column NIET kunnen plaatsen, maar ik denk dat ook een mislukt deck heel leerzaam kan zijn om over te lezen. Originele decks werken niet altijd, maar ik vond het de moeite waard om met Chandra en Armageddon te experimenteren!

Bedankt voor het lezen van deze column! Als je vragen, commentaar, opmerkingen of verzoeken voor een volgende column hebt, reageer dan hieronder of stuur me een NederMessage. Tot volgende keer!

Greetz, Dustin.