Fransvb (45)

25-12-2005

Het is weer kerst. Vrede op aarde. Iedereen legt de wapens neer, de Paus is de hipste persoon op aarde. Iedereen geeft cadeautjes aan elkaar, de overzoete winterjingles blaren uit de radio's, en op tv zien we weer hoe een irritant klein joch twee inbrekers te slim af is*. Vrede op aarde. Geen schietpartijen. Fundamentalistische kamikazeterroristen besluiten vandaag om de dynamietstaven aan de kapstok te hangen en eens wat tijd met de vrouw en kinderen door te brengen. Alles is peis en vree.

Kortom: een mooi moment om je clerics even een paar elfen te laten doodbeuken, bliksemschichten en vuur te laten neerregenen op je tegenstander en al zijn troepen weg te vagen**. Vrede op aarde is allemaal leuk en aardig, maar ik heb nog nooit gehoord van een pacifistisch potje Magic. En ons aller geliefde kaartspel is natuurlijk ideaal om de sleur van die eeuwige saaie kerstdagen te ontstijgen.

In de kerstsfeer moet ik natuurlijk wel even vermelden dat Magic een heidens spel is wat een paar eeuwen geleden door de kerk ritueel zou worden verbrand. En kerst is wel een Christelijke feestdag. Nou ja, ik zou nu een heel verhaal kunnen houden over midzomernachtfeesten, en hoe het het bestuur destijds handig uitkwam om de geboorte van Jezus op een bestaande feestdag te plakken, en al het jatwerk uit andere religies en tradities, maar dat is nu denk ik totaal niet interessant. Ik zal het er dus maar op houden dat kerst een Christelijke feestdag is, en dus een fraai contrast vormt met Magic.

Dit brengt mij tot een vraag van het soort dingen die mensen die echt niks te doen hebben zich afvragen: Hoe speelt een atheïst eigenlijk een Wrath of God? Qua flavor dan, technisch gezien is het niet zo moeilijk om 4 mana te tappen en de kaart op tafel te gooien. Maar de flavor snap ik echt niet. Voor een zwaar gelovige valt het best mee, ik bedoel, voor hem is God de grote, almachtige, en zijn toorn wil je niet voelen. Maar hoe gaat dat voor een atheïst? Kan je iemand pijn doen met iets waar je eigenlijk niet in gelooft? Hoe indrukwekkend is de "Toorn van een Verouderd en Onlogisch stuk Bijgeloof"?

En als we toch bezig zijn: Hoe is dat eigenlijk voor God? Hoe kan een almachtig wezen deel uitmaken van wat tegen zijn geloof ingaat? Geloof je dan nog wel in jezelf? En als God niet meer in zichzelf gelooft, bestaat hij dan wel? Bestaat God überhaupt wel binnen de wereld van Magic, en zo nee, vanwaar komt zijn Toorn dan?

Allemaal redenen om niet te hard na te denken bij kerst***.

Nee, nadenken schiet niet op, het zijn twee dagen van vrede, van rust. Niemand vecht, alles is goed. Overmorgen is er weer een dag, overmorgen is die terrorist alweer vergeten wat hij tegen zijn vrouw en kinderen zei. Overmorgen kan er weer gevochten worden. Dan kunnen we ons druk maken over hoe slecht het gaat met deze wereld. Dan mogen we weer nadenken. Kerst is een drug. Twee dagen lang kan het de hele mensheid allemaal laten geloven dat we eigenlijk goede vrienden zijn, dat niemand elkaar kwaad wil doen. Dat alles goed is op deze wereld. Twee dagen lang worden we afgestompt met slechte muziek, foute tv-films en inhoudsloze wezenloosheid. De grootste indoctrinatiecampagne ooit, inmiddels zo ingeburgerd dat we zelf onze medemens mee indoctrineren. Twee dagen lang geloven we dat alles mooi, goed en vredig is.

Zoals ik al zei: een goed moment om je kartonnen legers uit de kast te trekken en de ander er flink van langs te geven.




*Volgens de film "Dogma" heeft iemand zijn ziel aan de duivel moeten verkopen om met deze film veel geld te verdienen, en dat geloof ik graag.
** "Mass genocide is the most exhausting activity one can engage in. Next to soccer." Aldus Loki in de eerder genoemde film "Dogma". En hij heeft nog gelijk ook, kan iedereen die al eens met een erg casual budget heeft geprobeerd een Wrath of God bij te ruilen beamen.
*** Toen ik begon met schrijven had deze column nog een punt, een conclusie en mooi pad om daar te komen, maar die zijn allang verloren gegaan. Kerst is echt geen goede tijd om na te denken.