Fransvb (45)

1-2-2006

Insomnia
in•som•ni•a
n.
Chronic inability to fall asleep or remain asleep for an adequate length of time.
(Bron: hier )


Insomnia. Het chronisch niet in staat zijn in slaap te vallen of voldoende lang te slapen. Het lukt mij al een aantal weken niet om voor drie uur in slaap te vallen, en vaak wordt ik tussen zes en negen alweer wakker. Na een tijdje lijkt het of ik alles al eens gezien heb. Alles lijkt zich achter een dikke, dempende glazen plaat te bevinden. Alles lijkt een kopie van een kopie van een kopie. Mijn bewustzijn hangt vijf meter achter mijn hoofd.

In literatuur (en lectuur, en filmwereld, et cetera) kent men de term "spanningsboog". Een spanningsboog is een manier om spanning op te bouwen, die wordt gesteld door de lezer met een vraagstuk te confronteren. Vaak is dit vraagstuk iets in de trent van "Hoe gaat hij zich hieruit redden?" of "Hoe loopt dit af?". Op dit moment in het verhaal begint de spanningsboog, en de lezer zal het daaropvolgende stuk met meer aandacht lezen, om te ontdekken wat het antwoord is. Met het beantwoorden van de vraag eindigt de spanningsboog, en een deskundig schrijver zorgt dat er dan óf een nieuwe spanningsboog gestart is, óf dat het verhaal dan afgelopen is.

Een citaat uit Fight Club: "When you have insomnia, nothing's real. everything's a copy of a copy of a copy." En dit is het punt waar deze column een volkomen onverwachte wending neemt en opeens Magic als onderwerp krijgt.

Alles is een kopie van een kopie. Een tijdje geleden begon informatie over Ravnica binnen te druppelen, en ik was niet bijzonder onder de indruk. Het grote advertentiepunt was het herintroduceren van duals. Een kopie. Het block had een multicolor thema. Invasion. The Dark. Een kopie van een kopie. Het block zag er krachtig uit voor T2 en leuk in limited, maar heeft weinig betekenis voor T1. Invasion, en als je naar de huidige T1 kijkt ook wel The Dark.

Voor The Dark kwamen Legends en Antiquities. Voor Ravnica kwamen Kamigawa en Mirrodin. Alles wat ik hier zeg is al eens eerder gezegd. Een kopie van een kopie.

Ik zat op een nacht in de donkere kamer naar de informatie te staren, mijn gezicht af en toe verlicht door een bliksemflits die zich buiten het raam door de hemel boorde. Afgezien van deze sporadische flitsen was het donker, en het gedreun van het onweer deed de niet goed sluitende ramen klapperen. De wind loeide om het huis, de muren kraakten. Zacht piepend ging achter mij de deur tergend langzaam open, en ik was enkele seconden verwijderd van de verrassing van mijn leven.

Zie hoe ik hier de spanningsboog toepas. De sfeer is gezet, er gaat iets gebeuren. De lezer zit met vragen. Wie opende de deur? Wat was de verrassing? Wat gaat er gebeuren? Nu de lezer vol vragen zit, lijkt dit me een mooie gelegenheid om deze verhaallijn even achter ons te laten, en is het tijd voor een flashback.

Jaren geleden begon ik met Magic, en toen al was ik fervent lid van de "magic is puur voor de lol"-school. In die tijd maakte ik ook wel al stapeltjes kaarten waarmee ik dan tegen vrienden speelde, maar echt samenhangende decks zou ik het niet durven noemen. Het punt waarnaar ik jullie mee wil nemen is het punt waarop mijn eerste echte deck ontstond. Dat moment was toen ik een booster Torment opende.

In die booster trof ik namelijk Fiery Temper aan, en een Anurid Scavenger, en ergens in mijn hoofd voelde ik een klik. Dit was de eerste keer dat ik die klik voelde, en dat gevoel heeft geen enkele latere klik kunnen evenaren. Die klik was de link die ik voor me zag tussen de Temper, de Scavanger, en Lim-Dul's Paladin.

Ik ben namelijk een echte Johnny. Maar ik ben geen Johnny, Combo Player. Nee, ik ben Johnny, Synergy Freak.

Op dat moment zag ik het helder voor me: Ik speel voor vier mana een undercosted beatstick, discard daaraan een kaart die voor 3 damage zorgde, en leg die kaart onderop mijn deck zodat ik het truukje later nog eens kon herhalen. Het was geen meesterlijke combo, maar het zette wel de toon voor een uiterst leuk deckje, waarin vrijwel elke kaart leuke interactie had met elke andere kaart. De decklist is helaas jaren geleden alweer verloren gegaan, maar de mooie herinneringen blijven.

En dit is het moment waarop we de spanningsboog beëindigen door terug te keren naar het verhaal. De deur ging piepend open door de wind. De verrassing was heus niet de grootste van mijn leven, maar overdrijven hoort in de lectuur. En hetgeen wat me verstomd deed staan was een beschrijving van de guilds uit het ravnica-block. Blauw-rood is traditioneel het kleurenkoppel van de wacky synergy, en daar keek ik dus ook het eerste naar. De gegeven informatie was karig, maar genoeg om me uit mijn dak te laten gaan: "The red-blue guild seems to consist of mad scientists."

En ondertussen weten we wat ervan geworden is. En guild dat draait om het spelen van instants en sorceries, waarbij een van de drie intressante en uitdagende creatures (Tibor and Lumia) meteen al korte metten maakt met een van de overgebleven twee (Gelectrode. De guildmage teert op spells van twee mana of minder, en vrijwel alle intressante spells kosten drie mana of meer, of hebben al replicate. Izzet draait weer uit op wat we al vaker zagen: een leuk idee, veel mogelijkheden en een karige uitwerking.

Alweer een soort kopie van een kopie.